poniedziałek, 27 grudnia 2010

07. Fobia przed dorosłością.

Niekiedy boję się dorosnąć. Tak. Nie dlatego, że boję się obowiązków. Wyzwań. Nowych doświadczeń. Nie. Boję się, że źle dorosnę. Że zamienię się w potwora. Takiego jak wielu dorosłych.

Nie potrafię sobie wyobrazić siebie jako osoby, która swoje niepowodzenia topi w kieliszku wódki. Pierwszym. Drugim. Trzecim. Nie potrafię. Dotąd inaczej radzę sobie z problemami. A jak będzie później? Nie potrafię sobie wyobrazić siebie, jak przeklinam na drugą osobę. Później ona na mnie. Wymieniamy gorzkie słowa. Dotąd radzę sobie inaczej. Rozmawiam. Spokojnie. Cicho i do skutku. Nie potrafię sobie wyobrazić siebie wpadającą w nałóg. Będę mogła palić. Nikt mi nie zabroni. Tak … Nie chcę śmierdzieć. Nie chcę odstawić ukochanej czekolady na rzecz tego świństwa. Nie chcę.

Powiecie, że wystarczy się wziąć za siebie, a wszystko się uda. Gówno prawda. Nie mamy pojęcia kogo jutro spotkamy. I co z nami zrobi. Nie mamy pojęcia jak bardzo możemy się przez to zmienić. Boję się. Boję się, że zbyt małe ograniczenia, mogą spowodować to. To, że głupota ludzka w końcu mnie dopadnie. Nieskończenie. Zniszczy mnie.



czwartek, 23 grudnia 2010

06. Zniewalające tolerancyjne gęby.

Każdy gada, że jest tolerancyjny. A jak jest na prawdę? Czy jesteś tolerancyjny? Czy potrafisz zaakceptować każdego? Tak, mówię też o tym starym zgredzie spod 7 i o tej okropnej 'babie' z fizyki. Mówię też o obleśnym kolesiu z centrum handlowego. Czy potrafisz zrozumieć dlaczego postępują i zachowują się tak, a nie inaczej? Czy umiesz ich zrozumieć?
Cholerne gęby są wszędzie. Obgadają każdego. Wystarczy, że tylko Cię zobaczą. Za niedługo odechce mi się wychodzenia z domu. Dlaczego? Bo będę się trwożyć, że ktoś kto mnie zobaczy obgada mnie na równej linii. Skąd biorą się tacy ludzie? Ja wiem. Wiem dlaczego tacy są. Chcą zabłysnąć. Chcą być 'kimś' w czyiś oczach. Spacerując z 'kimś' kto pewnie ma taką samą samoocenę i nie mają o czym gadać. A obaj są 'tacy' wielcy. W swoich oczach ... . Nic dziwnego. Dwa nieuki, tuki. Trzeba przerwać ciszę... . Wszystko się nada. Nie lubię takiego chamstwa. Nie lubię jak ktoś Ci wciska swoje zdanie jak fugi między kafelki. A ty jak reagujesz na ludzi?

niedziela, 19 grudnia 2010

05. Bezczelne 'nie mam pojęcia'.

Spotkanie rodzinne. Eleganckie stroje. Dużo miejsca. Bogato ozdobiony stół. Dokładnie wysprzątany każdy kąt mieszkania. Dzwonek do drzwi. Pobrudzone kafelki w przedpokoju. Mnóstwo kurtek na wieszakach. Wszyscy się rozsiedli. Mam krząta się po kuchni. Tata układa swetry w pokoju. Siadam. Przyglądam się. Czekam na odpowiedni moment. 'Cześć!' ... cisza. 'Wygrałam konkurs ogólnopolski, wiedzieliście?' ... cisza. Ktoś tam zakaszlał. Ktoś poprawił się na kanapie. Przyszła mama. 'Kto co pije?'. Wzrok wbity, szybkie odpowiedzi 'kawa', 'herbata'. Spuściłam wzrok. Wstałam. Opuściłam głowę. Wróciłam do pokoju.

'Czemu ona z nami nie porozmawia?', 'Ona jest po prostu jakaś dziwna', 'Albo się wstydzi, haha'. Szyderczy śmiech. Udawana obojętność. Niepewność.

Czy to sprawiedliwe? Ocena. Pochopna, nieprzemyślana. To przykre. Przykre, że oni tego nie rozumieją. Bezsilność. Uczycie niepotrzebności. Niepewność. Smutek. Odrzucenie. Własna rodzina. Nawet rówieśnicy nie są tak okrutni. Nigdy nie zranili Cię najbliżsi?

niedziela, 12 grudnia 2010

04. Afektowy dół.


     Pierwsze spotkanie. Totalna kicha. Brak tematu. Sztywność. Bojaźń. Niepewność. Sceptyzm. Wahanie. Zwątpienie. Ryzyko. A jednak. Miło. Bardzo miło. Drugie spotkanie. Brak wahania. Totalny luz. Brak krytycyzmu. Pewność siebie. Miło. Nie tak bardzo, ale miło. Później nic. Długo nic. Kilka rozmów z ludźmi. Przekonujące argumenty. Zdanie przewraca się o 180 stopni. Osoba oddala się. Wychodzi po za wcześniej przyjęte schematy. Pewien strach. Usta wyginają się w grymas. 'Nie wierzę Ci'. 'Nie musisz'. Bezsenna noc. Pierwsza. Druga. Trzecia. Dość. Po co to wszystko? Kolejne przespane noce. Pobudki z uśmiechem na twarzy. Nagły optymizm. Nie ciągle, ale zazwyczaj. Decyzja. Podjęta. 
     Decydujący dzień. Przeżyję. To już koniec. Całe życie przede mną. 'Jak dobrze, że mam dzisiaj plany'. Rodzinka przyszła. W pokoju obok głośne śmiechy. Szkliste oczy wpatrzone w obraz z monitora. 'Wytrzymam'. Kilka bezlitosnych słów. Kilka sekund nie do przeżycia. Nie w tym stylu. Koniec. Nigdy nie mieliście rozterek miłosnych?

sobota, 11 grudnia 2010

03. Emocjonalna krawędź


     Każdy myśli, że jest wyjątkowy, inny. Tak na prawdę jest. Każdy ma osobę, która płakać będzie na pogrzebie. Uczucia. Słowa, gesty. Wszystko jest ważne. Ważone na skalę złota. Życie i Śmierć. Postanowienie poprawy. Ludzkie zaniedbanie. Zbędność. Jałowość. Czarno biało. I nagle kontakt twarzą w twarz. W cztery oczy. Szyderczy śmiech. Nagła rozpacz. Pamięć. Czarne wstążki. Znicze. Zbędne łzy. Wszystko jest takie plastikowe. Nadal czujesz się niepotrzebny. Odrzucony. Nie masz sumienia. Nie masz serca. 
     Szanujmy otaczających nas ludzi. Oni będą stać nad naszym grobem. Wydają kilka drobnych na kwiaty. Wypowiedzą się przy bliskich. Spróbujmy zapewnić im świadomość. Świadomość tego. Że na ich pogrzebie ... nasza obecność będzie zapewniona.

piątek, 10 grudnia 2010

02. Apodyktyczne mówienie

     Każdy mówi. Wyrzuca słowa, których kiedyś zabraknie. Niektórzy częściej milczą. Inni rzadziej. Gadanie. Gadanie różni się od mówienia. Mówienie to sztuka. Gadanie jest indagowaniem. Wstrętne są osoby gadające. Osoby które gadają, że mówią. Wystarczą 2 słowa. Godny pożałowania. Cisza. Powiększone źrenice. Ślepy wzrok z wybałuszonych gałek ocznych. I ta mina. Mowa ciała. Geniusz kto ją zna. Kąciki ust się podnoszą. Usta otwierają. Wyrzucanie głośno wiązanek. Patrzcie na mnie. Trochę śmiechu. Piąteczka. Odchodzą. I tak jestem wygraną. Godna pożałowania. Gadała. Mówiłam. Przepaść. Nigdy nie miałeś wrażenia, że jesteś lepszy?


czwartek, 9 grudnia 2010

01. Improwizacyjny początek.

     Nie ma to być mój kolejny blog o pisaniu jakie to moje życie jest fantastyczne. Chcę tu stworzyć kontrast tego co było dotychczas. Będę tu krótko opisywała to co mi nie pasuje i nie leży. To co jest złe i śmierci, jest brzydkie, ohydne, niesprawiedliwe, destrukcyjne, chamskie. Opisywać niesamowicie złe przeżycia, wylewać furię, gonić podłość. Chcę również prezentować siebie i swoje prace, tak może od czasu do czasu pojawi się tu jakaś ciekawa fotografia, portret lub praca artystyczna. Dowolnie. See you.